Με πλήρη επιτυχία, με τη βοήθεια της κατάλληλης ορμονικής θεραπείας, αντιμετωπίζεται, πλέον, η πρόωρη εμμηνόπαυση, που πλήττει εκατομμύρια γυναίκες ηλικίας 30-40 χρόνων σε όλο τον κόσμο.

Υπολογίζεται ότι μία γυναίκα στις 250 στις ηλικίες κάτω των 30 ετών και μία στις 100 σε ηλικία κάτω των 40 ετών εμφανίζουν πρόωρη εμμηνόπαυση, η οποία οφείλεται στην πρώιμη ωοθηκική ανεπάρκεια, κατά την οποία εξαντλούνται ή υπολειτουργούν τα ωοθυλάκια,ακόμα και από την εφηβεία.

«Σε φυσιολογικές συνθήκες, η ωοθηκική ανεπάρκεια εμφανίζεται στην εμμηνόπαυση,όταν έχουν απομείνει λιγοστά ωάρια και ωοθυλάκια στις ωοθήκες», λέει ο μαιευτήρας-χειρουργός γυναικολόγος Δρ. Ιωάννης Π. Βασιλόπουλος, MD, MSc, ειδικός στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και ιδρυτικό μέλος του Institute of Life-ΙΑΣΩ (www.gynecologie.gr).

«Η απώλεια των ωοθυλακίων,που παράγουν υψηλά επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης κατά τον έμμηνο κύκλο, έχει ως συνέπεια να ελαττώνονται ραγδαία τα επίπεδα των οιστρογόνων και έτσι η γυναίκα να εκδηλώνει συμπτώματα όπως εξάψεις, διαταραχές ύπνου, ξηρότητα κόλπου και πόνο κατά την σεξουαλική επαφή (δυσπαρευνία). Αυτάφυσιολογικά αρχίζουν να αναπτύσσονται μετά τα 45-50 έτη. Στην περίπτωση της πρώιμης ωοθηκικής ανεπάρκειας, όμως, τέτοιου είδους συμπτώματα και, κυρίως, η αμμηνόρροια, εκδηλώνονται σε έφηβα κορίτσια ή σε 20άρες ή 30άρες γυναίκες, δηλαδή πολύ νωρίς για να έχει μπει η γυναίκα στην κλιμακτήριο».

Αν και από τις νεαρές γυναίκες με αμηνόρροια μόνο το 2-10% θα διαγνωστούν τελικά με πρώιμη ωοθηκική ανεπάρκεια, η έγκαιρη διάγνωση της διαταραχής είναι εξαιρετικά σημαντική, γιατί δίχως θεραπεία συνοδεύεται από υψηλό κίνδυνο επιπλοκών, όπως η οστεοπόρωση και η καρδιαγγειακή νόσος. Επιπρόσθετα, σε αρκετές περιπτώσεις σχετίζεται με ορισμένα νοσήματα, τα οποία πρέπει διαγνωστούν και να αντιμετωπιστούν εγκαίρως.

Σύμφωνα με το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων & Γυναικολόγων (ACOG), η εξάντληση ή δυσλειτουργία των ωοθυλακίων, που οδηγεί στην ωοθηκική ανεπάρκεια, μπορεί να οφείλεται σε χρωμοσωμικές ανωμαλίες κυρίως του χρωμοσώματος Χ (όπως η λεγόμενη γοναδική δυσγενεσία με ή χωρίς σύνδρομο Turner, και το σύνδρομο του εύθραυστου Χ), να είναι απόρροια χημειοθεραπείας ή ακτινοθεραπείας για καρκίνο και να σχετίζεται με  πολλαπλές ενδοκρινικές παθήσεις (π.χ. υποπαραθυρεοειδισμό και υποαδρεναλισμό). Λιγότερο συχνά είναι επακόλουθο διηθητικών ή λοιμωδών νόσων (π.χ. παρωτίτιδα) ή ακόμα και εγχειρήσεων στην πυελική χώρα. Στο 4% των περιπτώσεων υπάρχουν ενδείξεις ότι πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα, αλλά στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων (έως και στο 80-90%) η αιτιολογία της είναι άγνωστη και έτσι χαρακτηρίζεται ως ιδιοπαθής.

Διάγνωση

Το πρώτο βήμα για τη διάγνωση είναι να αποκλειστεί το ενδεχόμενο εγκυμοσύνης και στη συνέχεια να ληφθεί το ατομικό και οικογενειακό ιατρικό ιστορικό και να υποβληθεί το κορίτσι σε μερικές εξετάσεις.

Το ACOG τονίζει ότι, για να διαγνωστεί ένα κορίτσι ή νεαρή γυναίκα με πρώιμη ωοθηκική ανεπάρκεια, πρέπει να έχει ακανόνιστο έμμηνο κύκλο για τουλάχιστον τρεις συνεχείς μήνες (δίχως να έχει προηγηθεί λήψη αντισυλληπτικών ή να πάσχει από σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών), καθώς και να είναι διαταραγμένα τα επίπεδα ορισμένων ορμονών στο αίμα της (πολύ υψηλή FSH και χαμηλή οιστραδιόλη) σε δύο ξεχωριστές αιματολογικές εξετάσεις, που πρέπει να γίνονται με απόσταση τουλάχιστον τεσσάρων εβδομάδων η μία από την άλλη.

«Μία γυναίκα ηλικίας κάτω των 40 ετών με αμηνόρροια επί 3 ή περισσότερους μήνες, η οποία έχει FSH σε εμμηνοπαυσιακά επίπεδα, δηλαδή πάνω από 30-40 mlU/mL ανάλογα με το εργαστήριο, πληροί τα διαγνωστικά κριτήρια της πρώιμης ωοθηκικής ανεπάρκειας», τονίζει ο Δρ. Βασιλόπουλος. «Η γυναίκα αυτή μπορεί να έχει και οιστραδιόλη κάτω από 50 pg/ml, γεγονός που υποδηλώνει απουσία ωοθυλακίων ή μη λειτουργικά ωοθυλάκια, αλλά τα επίπεδα της FSH θεωρούνται τα πιο καθοριστικά».

Και συνεχίζει: «Τη διάγνωση διευκολύνει πολύ η αιματολογική εξέταση ΑΜΗ, που αναδεικνύει το πρόβλημα της μειωμένης ωοθηκικής εφεδρείας πολύ νωρίτερα από την κλινική της εμφάνιση, ειδικά σε συνδυασμό με το γυναικολογικό υπερηχογράφημα ωοθηκών και τον κλασικό ορμονολογικό έλεγχο της 2ης-4ης ημέρας της περιόδου».

Στο πλαίσιο της διερεύνησης, ο ειδικός ιατρός αποκλείει, επίσης, το ενδεχόμενο να πάσχει η ασθενής από άλλες παθήσεις που διαταράσσουν τον έμμηνο κύκλο, όπως οι διαταραχές του θυρεοειδούς και τα αυξημένα επίπεδα προλακτίνης στο αίμα, και λαμβάνει λεπτομερές οικογενειακό ιστορικό, γιατί τα κορίτσια με συγγενή πρώτου βαθμού με πρώιμη εμμηνόπαυση διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο πρώιμης ωοθηκικής ανεπάρκειας.

Πολύ σημαντικό είναι,επίσης, το ατομικό ιστορικό,αφού μπορεί να εμπλέκονται αυτοάνοσα νοσήματα, προηγούμενες εγχειρήσεις, χημειοθεραπείες ή ακτινοθεραπείες.

Όταν οριστικοποιηθεί η διάγνωση, η γυναίκα θα υποβληθεί σε πρόσθετες εξετάσεις, όπως έλεγχο καρυότυπου (για ανίχνευση χρωμοσωμικών ανωμαλιών) και επινεφριδικών αντισωμάτων και διακολπικό υπερηχογράφημα, ειδικά αν η ασθενής επιθυμεί να αποκτήσει στο μέλλον παιδιά διότι μερικά συνυπάρχοντα προβλήματα (π.χ. επινεφριδική ανεπάρκεια) μπορεί να απειλήσουν την έγκυο και το μωρό της.

Θεραπεία

Η θεραπεία της πρώιμης ωοθηκικής ανεπάρκειας «γίνεται πάντοτε με ιδιαίτερη ευαισθησία στις σωματικές και συναισθηματικές ανάγκες των νεαρών ασθενών, ειδικά όταν είναι έφηβες οι οποίες ούτως ή άλλως βρίσκονται σε ηλικία των έντονων αναπτυξιακών αλλαγών, οι οποίες επηρεάζουν σημαντικά και τον ψυχισμό τους», προσθέτει ο Δρ. Βασιλόπουλος.

Η κύρια θεραπεία είναι η ορμονική, αφού πρέπει να αντικατασταθούν οι  ορμόνες που φυσιολογικά θα παρήγαγαν οι ωοθήκες έως την εμμηνόπαυση. Στόχος της ορμονοθεραπείας δεν είναι μόνο να καταπραϋνθούν τα συμπτώματα, αλλά να υποστηριχθεί η οστική, η καρδιαγγειακή και η σεξουαλική υγεία της ασθενούς. Οι ορμόνες χορηγούνται σε διάφορα σχήματα, συνήθως μακροχρόνια και είναι ασφαλείς.

Η γυναίκα πρέπει,επίσης, να προσέχει τη διατροφή, το επίπεδο της φυσικής δραστηριότητας και γενικά τον τρόπο ζωής της (π.χ. πρέπει να αποφεύγει το κάπνισμα) για να προστατευθεί ακόμα περισσότερο από τις επιπλοκές της κατάστασής της, ιδιαίτερα από την πρόωρη οστεοπόρωση και την καρδιοπάθεια.

Όσον αφορά στη γονιμότητα, αυτή μπορεί να διατηρηθεί ακόμα κι αν η γυναίκα διαθέτει λίγα μόνο λειτουργικά ωοθυλάκια. Όντως, τα υπάρχοντα στοιχεία δείχνουν ότι, παρά τη διάγνωση της πρώιμης ωοθηκικής ανεπάρκειας, ποσοστό έως και 10% των ασθενών επιτυγχάνει φυσική εγκυμοσύνη, ακόμα και χρόνια μετά τη διάγνωση. Ωστόσο, οι περισσότερες δύσκολα θα μείνουν έγκυες με δικά τους ωάρια και έτσι συνήθως υποβάλλονται σε εξωσωματική με δανεικά ωάρια.

Το πιο σημαντικό, όμως, είναι να γίνει εγκαίρως η διάγνωση, γι’ αυτό ο Δρ. Βασιλόπουλος συνιστά σε όλες τις γυναίκες με παράγοντες κινδύνου, όπως γνωστή αυτοανοσία (π.χ. ρευματοειδή αρθρίτιδα, συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, νόσο Crohn, ελκώδη κολίτιδα, λεύκη, ψωρίαση, θυρεοειδίτιδα Hashimoto κ.λπ.), οικογενειακό ιστορικό πρόωρης εμμηνόπαυσης ή ατομικό ιστορικό χημειοθεραπείας, ακτινοθεραπείας ή εγχείρησης για αφαίρεση κύστης ενδομητρίωσης, να υποβάλλονται σε ορμονολογικο έλεγχο νωρίς και τακτικά. Τέλος θα πρέπει να τους προτείνεται η λύση της κατάψυξης ωαρίων, ακόμα και πριν από την ηλικία των 35 ετών.

 

Με απόλυτη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πρώτη ενημερωτική ημερίδα για εγκύους από την Γυναικολογική Μαιευτική Μονάδα & Μονάδα Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, Woman Clinic Καλογήρου. Η Ημερίδα πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου στο Ξενοδοχείο Metropolitan και αφορούσε έγκυες μανούλες έως 25 εβδομάδων οι οποίες ενημερώθηκαν για θέματα θηλασμού και προετοιμασίας τοκετού, για τα βλαστοκύτταρα και τη σημασία φύλαξής τους καθώς και τα παιδικά εμβόλια. Ομιλητές της ημερίδας ήταν ο ιατρός κος Ιωάννης Καλογήρου, Μαιευτήρας Γυναικολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, η κα Φλώρα Μπακοπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια Νοσοκομείο Παίδων "Αγία Σοφία", οι μαίες κες Κέλλυ Γαλιάτσου, Αγγελική Μακρή και ο κος Nίκος Νοταράς, Υπεύθυνος Τράπεζας Φύλαξης…

Οι γιορτές πλησιάζουν και όλοι σιγά σιγά μπαίνουμε στο πνεύμα τους, προετοιμάζοντας όχι μόνο τους χώρους του σπιτιού μας αλλά και τον εαυτό μας. Προλαβαίνουμε όμως να διώξουμε την κούραση της όψης και της καθημερινότητάς μας, ώστε να είμαστε πιο όμορφοι και λαμπεροί στα πάρτυ και τα ρεβεγιόν των ημερών που έρχονται;

«Υπάρχει αρκετός χρόνος ακόμη για να ανανεωθούμε και να “σβήσουμε” τον χρόνο που πέρασε, με τη βοήθεια νέων, μη επεμβατικών τεχνικών οι οποίες προσφέρουν επαναστατική  ανάπλαση του δέρματος και σημαντική, μακροχρόνια βελτίωση στην γενική υφή του, στις ρυτίδες, στις ουλές και σε κάθε σημάδι πάνω του», λέει η Δρ. Αναστασία Σεφέρη–Δανιήλ, MD, PhD, πλαστική χειρουργός στο Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ, μέλος της  Ελληνικής Εταιρείας Πλαστικής Επανορθωτικής και Αισθητικής Χειρουργικής (HESPRAS).

Η πρώτη από αυτές τις τεχνικές είναι τα λέιζερ νέας γενιάς που γίνονται με εξελιγμένης τεχνολογίας μηχανήματα και συμβάλλουν σε πολλαπλές ενδείξεις όπως ανάπλαση–ανανέωση του δέρματος, αναζωογόνηση, σύσφιξη, θεραπεία ουλών ακμής, θεραπεία φωτογήρανσης, εξάλειψη δυσχρωμιών, κηλίδων και πανάδων, και περιορισμός των διεσταλμένων πόρων.

Η θεραπεία με λέιζερ είναι μια ανώδυνη διαδικασία που μεταβάλλει τη δομή του ιστού κάτω από την επιδερμίδα, δημιουργώντας έτσι τις καλύτερες συνθήκες για αναγέννηση του κολλαγόνου και της ελαστίνης. Η διαφορά είναι εμφανής από την πρώτη κιόλας εφαρμογή, με το αποτέλεσμα να γίνεται προοδευτικά ολοένα καλύτερο.

Η μέθοδος είναι σχετικά γρήγορη και δεν αφήνει καμία εμφανή πληγή στο δέρμα. Έτσι, το άτομο επανέρχεται πλήρως στις καθημερινές δραστηριότητές τους τοποθετώντας μία ενυδατική κρέμα, την αντηλιακή του και ίσως λίγο make up (για όποιον το χρησιμοποιεί).

Το σημαντικότερο όφελος της θεραπείας με λέιζερ είναι το γεγονός ότι το κολλαγόνο και οι ίνες της ελαστίνης του δέρματος συνεχίζουν αδιάκοπα να αναγεννώνται και να βελτιώνονται για μήνες μετά το πέρας των συνεδριών. Ο αριθμός των απαιτούμενων συνεδριών εξαρτάται από τη φύση του εκάστοτε προβλήματος.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα δέρμα πιο φωτεινό, νεανικό, αναγεννημένο και σφριγηλό με τις διάφορες βλάβες να έχουν μειωθεί δραματικά, εάν δεν έχουν εξαφανιστεί εντελώς.

Ειδικά για τις ρυτίδες έκφρασης στο μέτωπο, το μεσόφρυο, τα μάτια και το λαιμό γίνεται επίσης ενέσιμη θεραπεία με τη γνωστή σε όλους αλλαντοτοξίνη, το αποτέλεσμα της οποίας διαρκεί (ανάλογα, βέβαια, με το περιστατικό) επί περίπου 5-6 μήνες.

Η διαδικασία είναι απλή και δεν διαρκεί περισσότερο από 5 λεπτά. Η θεραπεία είναι κατάλληλη για κάθε ηλικία, εφόσον εμφανίζονται έντονα ρυτίδες έκφρασης. Στην εποχή μας είναι πιο θεμιτά τα φυσικά αποτελέσματα με στόχο την πρόληψη και την αναστροφή των βλαβών ανάλογα με την προσωπικότητα και την ηλικία κάθε ατόμου.

Για την αντιμετώπιση των βαθιών ρυτίδων, των «κενών», των ημιατροφικών σημείων κ.λπ.  χρησιμοποιούνται τα εμφυτεύματα υαλουρονικού οξέως, τα οποία είναι κατάλληλα και για τη διόρθωση λεπτών ρυτίδων γύρω απο τα μάτια και το στόμα, βαθιών ρινοχειλικών ρυτίδων, αύξηση όγκου ή και περιγράμματος των χειλιών, αύξηση όγκου ζυγωματικών και διόρθωση του περιγράματος του προσώπου. Η τοποθέτηση είναι ανώδυνη και τα αποτελέσματα εντυπωσιακά και με μεγάλη διάρκεια.

Οι μεσοθεραπείες είναι μία άλλη μέθοδος που επιλύει προβλήματα κάθε ηλικίας. Μπορούν να εφαρμοστούν και να αντιμετωπίσουν προβλήματα αφυδάτωσης, λεπτών γραμμών, θαμπής όψης κ.λπ. Προκαλούν αντιγήρανση, συγκρατούν το νερό κάτω απο το δέρμα και διατηρούν την επιδερμίδα λεία, ενυδατωμένη και νεανική. Οι μεσοθεραπείες είναι μια μέθοδος ασφαλής και γρήγορη, και εφαρμόζονται στο πρόσωπο, γύρω από τα μάτια, στο λαιμό, στο ντεκολτέ και στα χέρια.

Η φυσική μορφή τους είναι η αυτόλογη μεσοθεραπεία PRP, με την οποία εγχέονται αυξητικοί παράγοντες τους οποίους παίρνουμε από το αίμα του ασθενή με μία απλή αιμοληψία.

Φυσικό αποτέλεσμα και πρωτόγνωρη λάμψη ακόμα και ύστερα από ένα χρόνο μπορεί να αποκτήσει κανείς με μεθόδους όπως η λιπομεταφορά και οι εγχύσεις βλαστοκυττάρων, ενώ η  ανόρθωση του προσώπου με νήματα επίσης είναι μια δελεαστική λύση ειδικά για όσους φοβούνται το χειρουργικό λίφτινγκ προσώπου.

Η διαδικασία τοποθέτησης των νημάτων είναι σύντομη και ελάχιστα επεμβατική. Γίνεται με τοπική αναισθησία στο ιατρείο, όπως όλες οι παραπάνω θεραπείες, και δεν έχει επιπλοκές εφόσον πραγματοποιείται από εξειδικευμένο ιατρό. Τα νήματα που διατίθενται στο εμπόριο είναι πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους, αφού μπορεί να είναι απλά, με κώνους, PDO, με κόμπους COGS, APTOS, PDO SPIDER WEB κ.λπ.

Συνοπτικά, με όλες αυτές τις μεθόδους μεμονωμένα ή σε συνδυασμούς μπορούν άνδρες και γυναίκες να απαλλαγούν από ρυτίδες, χαλάρωση και οτιδήποτε τους ενοχλεί στο δέρμα τους, δίχως να «παγώσουν» την έκφρασή τους και αποκτώντας ένα φυσικό, φωτεινό και λαμπερό λουκ χωρίς τίποτε το εξεζητημένο. Και όλ’ αυτά μπορούν να επιτευχθούν στο ιατρείο, δίχως πόνο και ταλαιπωρία.

Η εμμηνόπαυση αρχίζει 12 μήνες μετά την τελευταία έμμηνο ρύση και σηματοδοτεί το τέλος της γονιμότητας της γυναίκας. Παρότι είναι μία διαδικασία από την οποία όλες οι γυναίκες θα περάσουν αργά ή γρήγορα, είναι πολλές οι παρανοήσεις γι' αυτήν που εξακολουθούν να επικρατούν.
Ο μαιευτήρας-χειρουργός γυναικολόγος Δρ. Ιωάννης Π. Βασιλόπουλος, MD, MSc, ειδικός στην Yποβοηθούμενη Aναπαραγωγή και ιδρυτικό μέλος του Institute of Life-ΙΑΣΩ (www.gynecologie.gr) εξηγεί τι πρέπει να ξέρουμε.

 

1. Πόσο διαρκεί; Είναι δύσκολο να υπολογιστεί η ακριβής διάρκειά της, διότι παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση από γυναίκα σε γυναίκα. Τα τυπικά συμπτώματά της (π.χ. εξάψεις, διακυμάνσεις ψυχικής διάθεσης κ.λπ.) συνήθως αρχίζουν από την εποχή της περιεμμηνόπαυσης, όταν δηλαδή αρχίζουν οι ωοθήκες να μειώνουν την παραγωγή οιστρογόνων και ο έμμηνος κύκλος να χάνει τη σταθερότητά του. Ωστόσο η εμμηνόπαυση δεν θεωρείται πως έχει αρχίσει αν δεν περάσουν 12 μήνες από την τελευταία έμμηνο ρύση. Επιπλέον, θα πρέπει να σταματήσουν εντελώς και τα συμπτώματά της, για να θεωρηθεί η γυναίκα ως μετεμμηνοπαυσική.
Όλ' αυτά πρακτικά σημαίνουν ότι η συγκεκριμένη περίοδος στη ζωή της γυναίκας μπορεί να διαρκέσει από λίγα έως πολλά χρόνια. Πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό JAMA Internal Medicine έδειξε ότι η διάρκειά της κυμαίνεται από 3,5 έως 14 χρόνια (η μέση είναι τα 7,4 χρόνια), δηλαδή μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη απ' ό,τι πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες. Επιπρόσθετα, σχεδόν επτά στις δέκα γυναίκες αρχίζουν να έχουν συμπτώματα πριν αρχίσει η διαταραχή του έμμηνου κύκλου.
Φυσικά όλ' αυτά παύουν να ισχύουν σε περίπτωση ιατρικώς προκαλούμενης εμμηνόπαυσης (π.χ. με χειρουργική αφαίρεση των ωοθηκών, χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία που καταστρέφουν τις ωοθήκες ή χρήση ορισμένων φαρμάκων), η οποία είναι απότομη και οριστική.

 

2. Σε ποια ηλικία παρουσιάζεται; Η μέση ηλικία εμφάνισης είναι γύρω στα 50 χρόνια, αλλά μπορεί να αρχίσει σε οποιαδήποτε ηλικία μεταξύ 35 και 60 ετών. Υπολογίζεται ότι το 1% των γυναικών έχουν εμμηνόπαυση πριν γίνουν 40 ετών, ενώ το 5% πριν τα 45. Η εμμηνόπαυση πριν από τα 40 θεωρείται πρόωρη και, εφ' όσον δεν έχει προκληθεί από ιατρική παρέμβαση, μπορεί να έχει γενετικά, μεταβολικά, αυτοάνοσα κ.λπ. αίτια. Σε κάθε περίπτωση, η φυσική εμμηνόπαυση που αρχίζει πριν από τα 40 πρέπει να αξιολογείται ενδελεχώς από έναν ειδικό.

 

3. Μπορεί να έχει εμμηνόπαυση μια γυναίκα χωρίς εξάψεις; Τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης παρουσιάζουν μεγάλο εύρος και δεν είναι τα ίδια σε όλες οι γυναίκες. Υπολογίζεται ότι περίπου δύο στις δέκα δεν έχουν καθόλου εξάψεις, το 20% έχουν σοβαρές εξάψεις και οι υπόλοιπες έχουν εξάψεις οι οποίες είναι μεν ενοχλητικές αλλά ανεκτές.
Οι εξάψεις έχουν την τάση να είναι χειρότερες πριν διακοπεί η έμμηνος ρύση και να καταπραΰνονται με το πέρασμα του χρόνου, αλλά ποσοστό 10-15% των γυναικών βασανίζονται από αυτές για μια 10ετία ή περισσότερο. Οι καπνίστριες και οι υπέρβαρες/παχύσαρκες γυναίκες συνήθως υποφέρουν περισσότερο.

 

4. Ποια είναι τα άλλα συμπτώματα; Η γυναίκα μπορεί να έχει προβλήματα ύπνου, που άλλοτε οφείλονται στη νυχτερινή εφίδρωση λόγω των εξάψεων και άλλοτε όχι. Πολύ συχνό φαινόμενο είναι να ξυπνάει η γυναίκα από το βαθύ ύπνο κάποια στιγμή μέσα στη νύχτα (συχνά μεταξύ 1-3 το πρωί), να κάνει ανήσυχο ύπνο ή να έχει αϋπνίες, με συνέπεια να μην ξεκουράζεται, να γίνεται οξύθυμη και να γκρινιάζει.
Πολύ συχνές είναι επίσης οι διακυμάνσεις της ψυχικής διάθεσης που επιτείνονται από την κόπωση, καθώς και η κολπική ξηρότητα λόγω της μείωσης της παραγωγής οιστρογόνων.

 

5. Τι συμβαίνει όταν εκδηλώνεται έμμηνος ρύση έπειτα από 10 ή 11 μήνες;
Τίποτα, απλώς η γυναίκα δεν έχει μπει ακόμα στην εμμηνόπαυση. Όπως προαναφέρθηκε για να θεωρηθεί εμμηνοπαυσική πρέπει να περάσει ολόκληρο ημερολογιακό έτος δίχως έμμηνο ρύση. Αν λοιπόν έχει έμμηνο ρύση στους 11 μήνες, θα πρέπει να ξαναρχίσει να μετράει από την αρχή.

 

6. Μπορεί η εμμηνόπαυση να προκαλέσει πονοκέφαλο; Μελέτες έχουν δείξει ότι οι ορμονικές διακυμάνσεις της μπορεί να παίξουν ρόλο στις κεφαλαλγίες. Τον μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν οι γυναίκες που ήδη είχαν πονοκεφάλους που επηρεάζονταν από τις ορμόνες τους. Κλασικό παράδειγμα είναι η καταμήνια ημικρανία (ή αλλιώς ημικρανία της περιόδου ή περιεμμηνορυσιακή ημικρανία), η οποία εκδηλώνεται στο χρονικό διάστημα από δύο ημέρες πριν έως και δύο ημέρες μετά την έναρξη της εμμήνου ρύσεως. Υπολογίζεται ότι μία στις δέκα γυναίκες έχουν ημικρανίες που άγονται από τις ορμόνες τους. Τα καλά νέα είναι πως όταν σταθεροποιούν τα ορμονικά επίπεδα της γυναίκας, συνήθως σταματούν και οι πονοκέφαλοι.

 

7. Μπορεί η γυναίκα να μείνει έγκυος όταν αρχίσει η εμμηνόπαυση; Αν και είναι γεγονός πως η εμμηνόπαυση σηματοδοτεί το τέλος της γονιμότητας, στη διάρκεια της περιεμμηνόπαυσης δεν μπορεί να αποκλειστεί μια εγκυμοσύνη, ειδικά αν η γυναίκα είναι ακόμα μικρή (γύρω στα 40-45) ή έχει σποραδικά συμπτώματα. Και αυτό, διότι ναι μεν οι ωοθήκες υπολειτουργούν, αλλά υπάρχουν και διαστήματα που υπερλειτουργούν επομένως όλα μπορούν να συμβούν. Ο γιατρός θα εξετάσει τη γυναίκα, θα λάβει το ιστορικό της και θα προχωρήσει σε συστάσεις για το θέμα της γονιμότητας.

 

8. Η εμμηνόπαυση σκοτώνει την ερωτική επιθυμία; Αν και κάποιες γυναίκες βιώνουν μείωση της ερωτικής επιθυμίας, άλλες έχουν αύξηση και άλλες καμία διαφορά. Αυτό οφείλεται στο ότι η ερωτική επιθυμία είναι περισσότερο θέμα τεστοστερόνης, τα επίπεδα της οποίας δεν επηρεάζονται ιδιαίτερα από την εμμηνόπαυση.
Εκείνο ωστόσο που έχει σαφή σχέση με την εμμηνόπαυση είναι η ενδεχόμενη ξηρότητα του κόλπου, που μπορεί να δημιουργήσει ενοχλήματα στη διάρκεια του σεξ. Αν έχετε τέτοια ενοχλήματα, συμβουλευθείτε τον γυναικολόγο σας.

 

9. Παχαίνει η εμμηνόπαυση τη γυναίκα; Όχι απαραιτήτως. Είναι γεγονός πως ο μεταβολισμός επιβραδύνεται και έτσι είναι πιθανό να αυξηθεί το σωματικό βάρος, αλλά αν η γυναίκα προσέξει τις ποσότητες και την ποιότητα τουυ φαγητού που καταναλώνει, και φροντίσει να αυξήσει την κινητικότητά της, μπορεί να αποφύγει τη συσσώρευση περιττών κιλών. Αν, εξάλλου, είχε περιττά κιλά πριν αρχίσει η εμμηνόπαυση και κατορθώσει να χάσει μερικά (γύρω στα 10), μπορεί να παρουσιάσει ύφεση των εξάψεών της, όπως είχε δείξει μελέτη του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ.

 

10. Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης είναι επικίνδυνη; Η χορήγηση ορμονών για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης έχει σχετισθεί με ορισμένους κινδύνους και έτσι το αν θα προταθεί σε μια γυναίκα ή όχι, εξαρτάται από το ατομικό ιατρικό ιστορικό και τους παράγοντες κινδύνου για καρκίνο και καρδιοπάθεια που έχει.

 

Γενικώς, δεν συνιστάται ορμονοθεραπεία σε γυναίκες που πλησιάζουν τα 60 ή έχουν αυξημένη χοληστερόλη, υπέρταση, παχυσαρκία ή ιστορικό καπνίσματος. Δεν συνιστάται επίσης σε γυναίκες με ορισμένα προβλήματα υγείας, όπως καρκίνο του μαστού ή ανεξήτητη κολπική αιμορραγία. Αν, όμως, η γυναίκα είναι γύρω στα 45-50, υγιής και χωρίς παράγοντες κινδύνου, μπορεί να είναι κατάλληλη υποψήφια.
Η απόφαση λαμβάνεται εξατομικευμένα, για κάθε γυναίκα ξεχωριστά.